به نقل از «فارس»

چه افرادی در معرض ابتلا به بیماری خاموش هستند؟

تاریخ انتشار: ۲۲ دی ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۴۹۸۰۰۸

به گزارش خبرنگار باشگاه خبرنگاران توانا، پوکی استخوان (Osteoporosis) یک بیماری شایع متابولیک استخوان است که در آن کاهش توده استخوانی رخ می‌دهد.

در این بیماری استحکام بافت استخوانی  و مقاومت آن کم می‌شود و عناصر تشکیل دهنده استخوان از نظر کمیت کاهش می‌یابد و از لحاظ کیفیت تغییری نمی‌کند.

ذخیره کلسیم در استخوان ها که باعث محکم شدن آن‌ها می‌شود، قبل از تولد آغاز و تا سن 30 سالگی ادامه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در 30 سالگی استخواهای یک فرد سالم به بیشترین سختی خود می‌رسد.

عوامل خطر ابتلا به پوکی استخوان

افزایش سن با ضعف، شکستگی استخوان، خمیدگی پشت و کوتاه شدن قد همراه است که اغلب افراد از آن‌ها به عنوان نشانه‌های پیری یاد می‌کنند اما در واقع این علائم نشانه‌های ابتلا به پوکی استخوان نیز هستند. پس افزایش سن یکی از عوامل خطر بروز این بیماری است.

احتمال ابتلای خانم‌ها به این بیماری بیشتر از آقایان است که یکی از دلائل آن یائسگی است. در این سن خانم‌ها با کاهش هورمون استروژن مواجه هستند که این امر باعث می‌شود از میزان تراکم استخوانی کاسته شود. 

حدود نیمی از زنان مسن تر از 45 سال و 90 درصد زنان مسن تر از 75 سال به بیماری پوکی استخوان مبتلا می‌شوند و به طور تقریبی از هر سه زن یک نفر و از هر دوازده مرد یک نفر به پوکی استخوان مبتلا می شوند.

مصرف زیاد نمک احتمال ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می دهد؛ به ازای مصرف هر2300 میلی گرم نمک،40 میلی گرم کلسیم بدن از دست می رود.

مصرف چربی زیاد نیز بر روی جذب کلسیم تاثیر گذاشته و احتمال ابتلا به پوکی استخوان را بالا می برد.

از آنجا که نوشابه‌های گازدار حاوی اسید فسفریک هستند و فسفر جذب روده ای کلسیم را کاهش می دهد، مصرف این نوشیدنی‌ها خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش می‌دهد.

از دیگر عوامل خطر بروز این بیماری می‌توان به مواردی همچون عدم تحرک، یائسگی، رژیم غذایی فاقد کلسیم، مصرف برخی داروها همانند کورتیکو استروئید، مصرف سیگار، قهوه، عدم تماس با نور خورشید و نیز زمینه‌های ارثی و عوامل ژنتیکی اشاره کرد.

 

علائم پوکی استخوان

این بیماری علائم قابل توجهی ندارد و به همین دلیل به بیماری خاموش معروف است. در ابتدای بیماری به ندرت علائمی مشاهده می‌شود و به همین دلیل تشخیص آن آسان نیست. 

از مهم ترین علائم آن می توان به شکستگی خود به خود با کمترین ضربه اشاره کرد این شکستگی معمولا در استخوانهای مهره، لگن و مچ رخ می‌دهد.

 

پوکی استخوان چه عوارضی دارد؟

درد مزمن در نواحی استخوان‌ها، کوتاهی قد، خمیدگی پشت، درد شکمی، یبوست، کاهش اعتماد به نفس و افسردگی از عوارض پوکی استخوان است.

چگونه از پوکی استخوان پیشگیری کنیم؟

سبک زندگی سالم شامل داشتن تغذیه مناسب و فعالیت فیزیکی کافی و منظم در پیشگیری از این بیماری دارای اهمیت بسیاری است. 

رژیم غذایی دارای کلسیم و ویتامین د کافی برای پیشگیری از این بیماری مورد نیاز است. 

کلسیم که یکی از اجزای سازنده استخوان است و غذای روزانه هر فرد بالغ باید حداقل حاوی 1000 تا 1200 میلی گرم کلسیم باشد. البته این مقدار نیاز در زنان باردار، شیرده، یائسه، افراد مسن و درسنین بلوغ بیشتر بوده و بین 1500 تا 2000 میلی گرم است.

 

حضور ویتامین د به همراه کلسیم برای سلامت استخوان‌ها مورد نیاز است  زیرا بدن برای جذب کلسیم نیاز به ویتامین دی دارد. در واقع ویتامین د به جذب کلسیم از روده کمک کرده و موجب به کارگیری این ماده معدنی در ساختمان استخوان‌ها و دندان‌ها می‌شود.

پایان پیام/

منبع: فارس

کلیدواژه: پوکی استخوان کلسیم ابتلا به پوکی استخوان استخوان ها میلی گرم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۴۹۸۰۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تاثیر آفت‌کش‌ها بر افزایش احتمال پارکینسون

ایتنا - مدت‌هاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌های کشاورزی می‌تواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیب‌پذیرتر باشند را نشان می‌دهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار می‌کنند، بررسی کردند.

محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.

آن‌ها انواع ژن‌های مرتبط با لیزوزوم‌ها، بخش‌هایی از سلول‌ها که ضایعات سلولی را تجزیه می‌کنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدت‌هاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفت‌کش‌ها قرار داشتند "غنی" شد.

این یافته‌ها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.

به نظر می‌رسد که این گونه‌های ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که دفع نابهنجار متابولیت‌ها در سلول می‌تواند یکی از دلایل زمینه‌ای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفت‌کش‌ها رخ می‌دهد.

 
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدت‌هاست با پارکینسون مرتبط است - در سلول‌های مغز ساخته می‌شوند و می‌توانند اجسام لویی در بافت‌ها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصه‌های پارکینسون در مغز است.

فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت می‌کند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژن‌هایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونه‌ها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفت‌کش‌ها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط می‌گویند.»

آیا می‌تواند گونه‌های ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»

فوگل گفت: «داده‌هایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان می‌دهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازه‌گیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی به‌طور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»